Cydry z puchy
Cydry w mojej domowej produkcji pojawiają się zasadniczo w dwóch formach:
- forma naturalna czyli wyciskany soczek z jabłek i jego dalsza fermentacja
- forma „szybka” czyt. pucha nabywana przeważnie na Allegro
Tym razem skupię się na wersji puszkowej, ponieważ wersję tą uważam za tzw. „masówkę”…. czyli coś co mogę zrobić właściwie bez wysiłku a w lato można spokojnie sobie spożywać i częstować znajomych w dowolnych ilościach. No może ciut przesady z tymi dowolnymi ilościami ale zazwyczaj robię 2-3 warki na wiosnę i na gorące lato jak znalazł. Wynikiem jest produkt mający 3% czy 4% alko, lekko kwaskowaty i baaaaardzo ładnie wchodzący. A schłodzony… w upały… to po prostu rozkłada.
Przy okazji chciałbym tu wszystkich ortodoksów robiących: „piwo tylko ze słodu”, „cydry tylko z ręcznie wyciskanych owoców” itd. serdecznie pozdrowić i powiedzieć: bujać się chłopcy i dziewczęta 🙂 Puchy też są dla ludzi a gdy z owocami wiosną krucho to nie będę się wydurniał i całego lata siedział o suchym pysku i czekał na jesienne jabłka!
Jak owe cydry robić? Banalnie i dokładnie tak samo jak piwo z puchy więc każdy przepis na „piwo kitowe” tu pasuje. Różnice zasadniczo niewielkie:
- mogą fermentować w wyższych temperaturach – dlatego robię je na koniec sezonu piwnego tj. nawet w czerwcu gdy już ciepełko się robi
- dojrzewają baaaardzo szybko tj. nawet po 2-3 tygodniach nadają się do picia
- niektóre mają oddzielne saszetki ze „smakiem”, które dodajemy tuż przed wlaniem w butelki
Co warto spróbować? Moim zdaniem – oczywiście. Ja od przynajmniej dwóch lat robię kilka smaków:
- jabłkowy – tu trafiają mi w ręce najczęściej puszki: „Cider de Luxe”
- gruszkowy – to zasadniczo tylko puchy „Magnum”
- truskawka – j.w.
I tu powiem tak… mnie powala truskawa. Gruszka pijalna i ma swoich wiernych fanów. Jabłko jest OK choć czasami mnie drażni. PONOĆ są jeszcze w sprzedaży inne smaki np. „czarny bez” ale niestety nie udało mi się nigdy takowego nabyć 🙁 No na pewno nie umywa się to do cydru z naturalnego soku ale jak się nie ma co się lubi… to i wróbel w garści 😉
I na koniec: moim zdaniem warto bo niskim kosztem: wysiłku, czasu i ceny dostajesz doskonale pijalny produkt, idealny na gorące lato. Panie je uwielbiają bo są leciutkie, bez goryczki i lekko słodkawe.
P.S. A skąd mi się wziął ten temat na blogu? Właśnie kończę sączyć flaszeczkę doskonale schłodzonej truskawy… i polecam samemu spróbować bo naprawdę warto 🙂
Czy nie lepiej (i taniej) kupić tanie soki w kartonikach i przefermentować? Ja robiłem takie cydry i efekty są co najmniej zadowalające.
No właśnie owe tanie soki to chyba niewiele mają wspólnego z owocami… więc nie wiem czy Biedronka czy Lidl są dobrym źródłem surowca.
A taniej to raczej nie będzie bo pucha kosztuje koło 40-50pln za 20l soku, zbliżonego choć do soku, wyjdzie chyba drożej.
Na pewno jesienią spróbuję nabyć parę większych baniek soku od znajomego sadu i zobaczę co z tego będzie.
Co do tanich soków to się nie zgodzę, niemal wszystkie soki (tanie jak i nie) wytwarzane są w ten sam sposób – z koncentratu (w czasie zbiorów z jabłek robiony jest koncentrat przez usunięcie z soku wody, a przy rozlewie dodaje się dokładnie tyle samo wody).
Puchy do cydrów, podejrzewam, że to właśnie taki koncentrat, do którego samemu się dolewa wody.
Jest to jak najbardziej możliwe (temat koncentratu) ale mi chodziło o to, że tanie soki są słodzone różnymi rzeczami + konserwanty, stabilizatory itd. To dlatego nie chciałbym się tego tykać… Choć krążą legendy, że w dyscountach trafiają się soki dobrej jakości – piszę „legendy” bo nigdy takowych nie widziałem.
Trzeba rozróżnić sok 100% od nektarów i napojów „100% smaku”. W tych pierwszych nie sądzę, aby dodawano słodziki lub stabilizatory, bo musiałby o tym pojawić się informacja na opakowaniu.
Kamil – mowa była od początku o „tanim soku”… „tani 100% sok” brzmi jak oksymoron.
Pingback: Cydr z puchy (Video)